استخراج و مقایسه میزان ماده اولئوروپین در ارقام گوناگون زیتون (olea europaea l.) در دو منطقه رودبار و فارس

ترکیب های فنلی موجود در میوه زیتون یکی از عوامل بسیار مهمی است که تاکنون مورد توجه زیادی قرار گرفته است. فنل ها دارای خصوصیات داروشناختی و محتوی آنتی اکسیدان های طبیعی در میوه زیتون می باشند. اولئوروپین یکی از فراوان ترین و مهمترین ترکیب های فنلی موجود در میوه و برگ های زیتون می باشد که تلخی میوه زیتون نیز ناشی از حضور اولئوروپین در آن است. اولئوروپین، یک استر هتروسیدیک از اسید النولیک و 4،3- دی هیدروکسی فنیل اتانول می باشد. لازم به ذکر است که استفاده از این ترکیب نقش بسزایی در سلامت دارد. در این پژوهش، میزان ترکیب موجود در ارقام گوناگون زیتون (olea europaea l.) در دو منطقه رودبار و کازرون در فصل برداشت محصول مورد بررسی قرار گرفته و نسبت به استخراج اولئوروپین با متانول و تعیین میزان آن توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (hplc) با استفاده از استاندارد، اقدامات لازم انجام شد. مطابق بررسی های انجام شده مشخص شد که بالاترین میزان ترکیب اولئوروپین میوه در فارس مربوط به زیتون زرد به میزان mg/g31/34 و در رودبار مربوط به زیتون فیشمی به میزان mg/g25/30 می باشد، در صورتی که پایین ترین میزان ترکیب اولئوروپین میوه در منطقه فارس مربوط به زیتون میشن به میزان mg/g55/9 و در منطقه رودبار مربوط به زیتون لچیو به میزان mg/g23/10 بود. با توجه به داده های حاصل می توان نتیجه گرفت که دلیل خوراکی بودن زیتون های رودبار به علت کمتر بودن محتوای ترکیب اولئوروپین و در نتیجه تلخی کمتر آنهاست. لازم به ذکر است که کاربرد دارویی ارقام گوناکون زیتون فارس بیشتر به دلیل میزان بیشتر ترکیب اولئوروپین موجود در آن می باشد.